Gek
Stel, je bent wetenschapper en je werkt in een lab.
Je onderzoekt hoe dingen werken.
Iemand zoals ik zou zeggen: waarom zou je überhaupt uitzoeken hoe iets werkt? Het werkt namelijk al zoals het werkt. Alles wat jij doet, verandert niet hoe het werkt. Het werkt namelijk al precies zoals het werkt en het blijft werken zoals het werkt. Wat jij ook doet. Wat jij er ook van vindt.
Fundamenteel onderzoek is nodig voor vooruitgang, zeg je? Ik denk van niet. De eerste computer is gewoon in een schuur gebouwd. De wetenschappelijke verklaring komt altijd achteraf.
Want zo gaat het in de wetenschap: vandaag geloven we in zwaartekracht, en morgen is het weer iets anders. Vandaag ontdekken we een golf hier, morgen een nieuw deeltje daar. Jij met al je theorieën bent daarin maar een kleine schakel. Het maakt mij niet uit wat jij ervan vindt, want alles blijft precies hetzelfde werken zoals het werkt—dat doet het nu ook al.
Je kunt het ook anders aanpakken, en testen. Of, zoals ik het deed: doe net alsof je al in een simulatie leeft. Of probeer zo depressief mogelijk te worden. Of zorg dat mensen je zien als een psychiatrisch patiënt, met allerlei labels. Dat is mij allemaal gelukt.
De echte vraag is: wordt deze tekst getypt door iemand die gek is? Of door iemand die eigenlijk heel veel kan, zoals veel mensen die nu in de psychiatrie zitten en eigenlijk veel kunnen, dingen beter begrijpen, en gewoon gevoeliger zijn?
Het is een regelrechte schande om mensen weg te zetten als idioten. Een vergelijking: vanuit mijn perspectief zijn de meeste andere mensen ook totale idioten. Toch zie ik ze niet zo. Snap je het verschil?
Gelukkig voor jullie is er ook goed nieuws. De truc in de kwantummechanica zit natuurlijk in de rol van de waarnemer. Gelukkig voor jullie maakt het dus wel degelijk uit hoe je naar dingen kijkt. En kun je dus lekker blijven onderzoeken.