Als je jezelf vanaf jongs af aan aanleert om helemaal niets te voelen, dan wordt later in je leven alles 'grijs'. Dus stel: je vader leert je om nooit emoties te tonen. Dan word je later in je leven depressief.
Het lastige is dat je dit moeilijk herkent. Iemand voelt niets meer, maar weet niet precies waar het door komt. Daarbij lijkt het alsof je er zelf niets meer aan kunt doen.
Emoties zijn groot en moeten eruit knallen. Groot. Schreeuwen. Het leven voelen.
If you teach yourself from a young age to feel nothing at all, then everything in your life will later feel "gray." So, imagine your father teaches you never to show emotions. Later in life, you become depressed.
The tricky part is that this is hard to recognize. Someone feels nothing anymore but doesn't know exactly why. On top of that, it seems like there's nothing you can do about it.
Emotions are big and need to burst out. Big. Shouting. Feeling life.
Een perfect gebalanceerd systeem
"In feite is de enige reden dat je leeft, omdat kwantumtunneling in de zon ervoor zorgt dat de zon schijnt."
Wat klopt er niet aan deze uitspraak? Het is niet dat dit een foute uitspraak is. Het probleem is dat je hem oneindig kunt inzetten. Je kunt ook zeggen: de enige reden dat je leeft, is omdat er nu zuurstof in je kamer is en je kunt ademen.
Een betere manier is deze: alles werkt nu perfect samen in het universum om jou precies dit leven en deze exacte ervaring te geven. Van miljoenen dingen die tegelijk gebeuren, is alles zo perfect op elkaar afgestemd en werkt alles zo perfect samen dat je nu jij bent, dit voelt en deze ervaring op dit moment hebt. Elke bloem, de lucht, de zon—alles werkt perfect samen en biedt jou op dit moment het leven. Op dit moment. En nu, ja nu, begrijp je dit.
Alles op alle planeten, de temperatuur in de lucht, alles wat we nu weten, alles wat je ooit is verteld, alles wat je ooit hebt geleerd—alles zorgt nu samen voor dit moment. Dit moment waarop jij op de bank zit en alles perfect is. Ja, op dit moment. Elke vogel die fluit, je ontbijt, de muziek die je hoort en het eten dat je straks gaat eten.
Er hoefde maar één ding niet te kloppen. Ik herhaal: van al deze miljarden dingen hoefde er maar één ding niet te kloppen, en toch beleef jij dit moment nu. Zo. Hier. Zo perfect. Op de bank. Zo. Hier. Met jou.
Perfectly Balanced System
"In fact, the only reason you are alive is because quantum tunneling in the sun allows it to shine."
What is wrong with this statement? It's not that it's incorrect. The problem is that you can apply it infinitely. You could also say: the only reason you are alive is because there is oxygen in your room right now, allowing you to breathe.
A better way to put it is this: everything in the universe is now working together perfectly to give you precisely this life and this exact experience. Out of millions of things happening at the same time, everything is so perfectly aligned and coordinated that you are now you, feeling this and experiencing this moment. Every flower, the sky, the sun—everything works together perfectly to offer you life at this very moment. Right now. And now, yes now, you understand this.
Everything on all planets, the temperature in the air, everything we know now, everything you've ever been told, everything you've ever learned—all of it is coming together to create this moment. This moment where you are sitting on the couch and everything is perfect. Yes, right now. Every bird singing, your breakfast, the music you're hearing, and the food you're about to eat.
If even one thing had been off. I repeat: out of these billions of things, if just one thing had been off, you would not be experiencing this moment right now. Here. Like this. So perfectly. On the couch. Here. With you.